Η διαδρομή ξεκινά από την πόλη του Πύργου όπου ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει την παλαιά αγορά της πόλης (έργο του Τσίλερ), το θέατρο Απόλλων, την κεντρική πλατεία και το Επαρχείο κα- θώς και περίφημα νεοκλασικά κτήρια. Στη συνέχεια είτε με το τρένο (όχι πολύ συχνά δρομολόγια) είτε με αυτοκίνητο (λεωφορείο ή ΙΧ) ο επισκέπτης φτάνει στο λιμάνι του Κατάκολου. Πληροφορίες για τα δρομολόγια του τρένου υπάρχουν στο http://www.trainose.gr/en/tourism-culture/train- and-recreation/katakolo-olympia/ ενώ για τα αστικά λεωφορεία στο https://www.ktelileias.gr/astika-dromologia/

Από το Κατάκολο ο επισκέπτης μπορεί να επιλέξει είτε α) μία όμορφη πεζοπορική διαδρομή: Κατά- κολο – Φάρος Κατάκολου – Ακροβούνι (ή ακρωτήριο Ιχθύος) – και με τις σκάλες επιστροφή στο Κατάκολο (περίπου 40 λεπτά πορεία), είτε β) να επεκτείνει την πεζοπορική διαδρομή μέχρι το κτήμα Μερκούρη μέσω του Ποντικόκαστρου, του Αγίου Ανδρέα και του Κορακοχωρίου (περίπου μιάμιση ώρα συνολικό περπάτημα), η οποία και προτείνεται ως κύρια πεζοπορική διαδρομή. Ο περιπατη- τής πρέπει να έχει προνοήσει για την επιστροφή του στο Κατάκολο καθώς και για τον κατάλληλο πεζοπορικό εξοπλισμό ανάλογα με την εποχή.

Εναλλακτικά μπορεί να χρησιμοποιήσει ΙΧ αυτοκίνητο επεκτείνοντας την διαδρομή μέχρι την Ι.Μ. Σκαφιδιάς μέσω του Σκουροχωρίου. Συνολικά όλη η διαδρομή από τον Πύργο μέχρι την Ι.Μ. Σκαφι- διάς, με Ι.Χ. μέσω Κατάκολου, Αγίου Ανδρέα, Κτήματος Μερκούρη και Σκουροχωρίου, διαρκεί 50 λεπτά (χωρίς να υπολογίζεται ο χρόνος των όποιων στάσεων/επισκέψεων) ενώ η κύρια πεζοπορι- κή διαδρομή αντίστοιχα διαρκεί περίπου 90 λεπτά.

Η προτεινόμενη και χαρτογραφημένη διαδρομή αφορά στο σύνολο της διαδρομής και της υλο- ποίησής της με ιδιωτικό αυτοκίνητο. Ο χωματόδρομος Κατάκολο – Άγιος Ανδρέας αν και δεν πα- ρουσιάζει δυσκολία (εξαρτάται βεβαίως από τις καιρικές συνθήκες) απαιτεί αυξημένη προσοχή ιδίως όταν πλησιάζουμε στον οικισμό του Άγιου Ανδρέα. Επίσης προσοχή απαιτεί, η παράκαμψη προς το Ποντικόκαστρο η οποία γίνεται μόνον με πεζοπορία. Ο περιηγητής παρκάρει το αυτοκίνη- τό του σε πλατώματα που υπάρχουν και κάνει μία ήπια πορεία 600 μέτρων περίπου. Η πρόσβαση στο κάστρο παρουσιάζει σημαντικές δυσκολίες, στην είσοδο αλλά και κινδύνους στην υπόλοιπη περιήγηση μέσα σ’ αυτό (κυρίως από μη ορατά πηγάδια).

Παρατήρηση: Ο κάθε περιηγητής που επιλέγει να πραγματοποιήσει αυτή την διαδρομή έχει την αποκλειστική ευθύνη για την ασφάλειά του και την διατήρηση του απαραίτητου προσανατολισμού για την ολοκλήρωσή της. Οι οδηγίες είναι ενδεικτικές.

Ο Πύργος εμφανίζεται ως πόλη το 1687, με το τέλος του πολέμου μεταξύ Ενετών και Τούρκων. Ο ιδρυτής της σύγχρονης πόλης, Τσερνοτάς, έχτισε στο λόφο του Επαρχείου ένα μεγάλο πύργο και από εκεί η πόλη πήρε το όνομα της. Η σημερινή πόλη ταυτίζεται με τους αρχαίους Λετρίνους που ζούσαν στην περιοχή. Κατά την αρχαιότητα σημαντικό κέντρο αποτελούσε η πόλη Ήλις που είχε την εποπτεία των Ολυμπιακών Αγώνων. Κατά την διάρκεια της Επανάστασης του 1821 ο Πύργος διαδραμάτισε σπουδαίο ρόλο χάρη στην συμβολή των κατοίκων του στον εθνικό απελευθερωτι- κό αγώνα, κατά τον οποίο ήταν και η πρώτη ελληνική πόλη που καταστράφηκε από τους Τούρ- κους. Γνώρισε ιδιαίτερη ανάπτυξη την εποχή του σταφιδεμπορίου (19ος αιώνας - 1930) χάριν της γεωγραφικής του θέσης. Ο Πύργος είναι η πρωτεύουσα της Π.Ε. Ηλείας έναν ιδανικό προορισμό αφού συνδυάζει τις όμορφες παραλίες Κυλλήνη, Κουρούτα, Καϊάφας, κ.α. και πλούσιο αρχαιο- λογικό ενδιαφέρον. Πολλά είναι και τα αξιοθέατα στην πόλη του Πύργου, κυρίως κτήρια νεοκλα- σικά, εκκλησίες και μοναστήρια με ιστορική σημασία. Το σημερινό δημαρχείο της πόλης που στε- γάζεται στο Λάτσειο Δημοτικό Μέγαρο, η Δημοτική Αγορά (έργο του Τσίλερ), το θέατρο Απόλλων, το Νοσοκομείο και τα κτήρια των τραπεζών Εθνική και Τράπεζα της Ελλάδος αποτελούν όμορφα δείγματα Νεοκλασικής Αρχιτεκτονικής.

Το Κατάκωλο ή Κατάκολο Ηλείας είναι παραλιακή πόλη και εξαγωγικό λιμάνι και αποτελεί σήμερα το επίνειο του Πύργου και σημαντικό προορισμό κρουαζιέρας. Βρίσκεται στο μυχό του ομώνυμου

κόλπου, του λεγόμενου και κόλπου ιχθύος. Το Κατάκολο συνδέεται με τον Πύργο με αμαξιτή οδό και σιδηροδρομική γραμμή. Κτίστηκε στα τέλη του 19ου αι. προκειμένου να λειτουργήσει σαν δια- μετακομιστικός σταθμός για την εξαγωγή της σταφίδας προς την Ευρώπη. Η ιδέα ενός σιδηρό- δρομου ήταν η μόνη διέξοδος για το εμπόριο εκείνης της εποχής. Το Φεβρουάριο του 1883 φθάνει στην πόλη του Πύργου ο Βασιλιάς Γεώργιος και εγκαινιάζεται η γραμμή ως τοπικός ατμοκίνητος τροχιόδρομος. Ήταν ο δεύτερος σιδηρόδρομος της Ελλάδας και ο πρώτος υπεραστικός. Το Κα- τάκολο σήμερα λειτουργεί λιγότερο ως εμπορικό λιμάνι και περισσότερο ως τουριστικό, δεδομέ- νου ότι αποτελεί πόλο έλξης για κρουαζιερόπλοια και σκάφη αναψυχής. Ο φάρος του λιμανιού, κτίσμα περίπου του 1865, έχει χαρακτηριστεί από το 2001 ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο.

Βορειοδυτικά της πόλης σε υπερκείμενο λόφο βρίσκονται τα ερείπια του Ποντικόκαστρου που οι Φράγκοι είχαν μετονομάσει σε "Μπελβεντέρε" από τη λαμπρή θέα της θάλασσας και της γύρω περιοχής την οποία παρέχει. Το κάστρο είναι ερειπωμένο και κατεστραμμένο σε μεγάλο βαθμό. Υπάρχουν πάντως αρκετά υπολείμματα της οχύρωσης που δεν είναι εύκολα ορατά λόγω της βλάστησης. Στα ερείπια διακρίνονται ίχνη αρχαίας ελληνικής τοιχοδομής, βυζαντινής και κυρίως φράγκικης. Το πιο ορατό σημείο του κάστρου είναι ένας σχεδόν τετράγωνος πύργος στη βορειο- δυτική πλευρά. Στο Χρονικό του Μορέως, το κάστρο είναι γνωστό επειδή σε κάποια αίθουσα του συμφωνήθηκε ο σημαντικός γάμος του Γοδεφρείδου Β' Βιλλεαρδουίνου, κληρονόμου του Πριγκι- πάτου της Αχαΐας και της Αγνής Κουρτεναί, κόρης του λατίνου αυτοκράτορα στην Κωνσταντι- νούπολη Πέτρου Κουρτεναί, όταν έτυχε να φιλοξενηθεί εδώ με την μητέρα της, καθώς μετέβαιναν δια της θαλάσσης στην βασιλεύουσα. Στην περιοχή του Κατάκολου, βρίσκεται και η βυθισμένη αρχαία πόλη Φειά.

Με αδιάλειπτη κατοίκηση από τα νεολιθικά ως τα μεσαιωνικά χρόνια, η Φειά ή Φεά στο σημερινό κόλπο του Αγίου Ανδρέα, αποτελούσε κατά την αρχαιότητα σημαντικό λιμάνι, επίνειο της Πισάτι- δας και όριό της με την περιοχή της Κοίλης Ήλιδας βορειότερα. Αν κολυμπήσει κάποιος στον όρ- μο του Αγίου Ανδρέα πράγματι μπορεί εύκολα να εντοπίσει αρκετούς μεγάλους τετραγωνισμέ- νους ογκόλιθους που βρίσκονται άτακτα διάσπαρτοι στο βυθό της θάλασσας, καθώς επίσης και πολλές κολώνες. Αν αυτά αποτελούσαν μέρος κάποιου οικοδομήματος η τμήμα κάποιας κα- ταποντισμένης πόλης δεν έχει ακόμη εξακριβωθεί. Η βραχώδης ακτή του όρμου έχει πάρα πολλά εμφανή σημεία που μαρτυρούν την ύπαρξη ενός Λατομείου της αρχαιότητας από όπου ίσως προέρχονταν οι ογκόλιθοι για την οικοδόμηση των Ιερών, της Ολυμπίας, της Ήλιδας ίσως και άλλων. Η διαδρομή διέρχεται από το Κτήμα Μερκούρη κοντά στο χωριό Κορακοχώρι. Πρόκειται για ένα παλιό, μεγάλο αγρόκτημα, με ιστορία 140 χρόνων στην παραγωγή οίνου, ελαιολάδου και παλαιότερα Κορινθιακής σταφίδας. Παράλληλα με την παραγωγική του δραστηριότητα το Κτήμα Μερκούρη αξιοποιώντας την υπέροχη φύση που το περιβάλλει, τις παλιές, παραδοσιακής αρχι- τεκτονικής, εγκαταστάσεις του, τη φιλόξενη διάθεση του ανθρώπινου δυναμικού του και τα επώ- νυμα προϊόντα του, παρέχει Τουριστικές Υπηρεσίες Αγροτουρισμού, σε μικρές ή μεγαλύτερες ο- μάδες φίλων της φύσης και του κρασιού.

Τέλος στο ειδυλλιακό τοπίο δίπλα στις εκβολές του ποταμού Ιαρδανού και στην καταγάλανη πα- ραλία της Σκαφιδιάς, δεσπόζει η επιβλητική ομώνυμη μονή, αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεο- τόκου. Για την ονομασία της υπάρχουν διάφορες παραδόσεις, που τη συνδέουν με την αρχαία Φειά, με τη μορφολογία της θέσης της που μοιάζει με σκαφίδι, με τους ντόπιους κατασκευαστές σκαφιδιών ή με την εύρεση της χαμένης σήμερα εικόνας της Παναγίας, σε μια σκάφη μέσα στη θάλασσα. Η Μονή είναι η παλαιότερη της Ηλείας, καθώς η ύπαρξή της ανάγεται τουλάχιστον στον 12ο αιώνα. Στη μακραίωνη ιστορία της γνώρισε περιόδους ακμής αλλά και πολλές κατα- στροφές. Το συγκρότημα από μακριά θυμίζει μεσαιωνικό φρούριο, αν και η σημερινή μορφή του είναι αλλοιωμένη λόγω των επισκευών και μετατροπών που έχει υποστεί. Κυρίαρχη θέση έχει το μοναδικό τετράπλευρο διώροφο κτήριο στο κέντρο της δυτικής πλευράς, με τους τέσσερις κυλιν- δρικούς προμαχώνες στις γωνίες. Κτίστηκε ίσως στην περίοδο της Ενετοκρατίας, όπως δείχνει η δυτικότροπη αρχιτεκτονική του, και στέγαζε το ηγουμενείο και το θησαυροφυλάκιο της μονής, ενώ χρησίμευε ως καταφύγιο των μοναχών σε περίπτωση κινδύνου. Η μονή διαθέτει σημαντικό αρχείο, βιβλιοθήκη και μουσείο με πλούσια κειμήλια. Είναι γυναικεία και εορτάζει στις 15 Αυγού- στου.