Ήπια πεζοπορική διαδρομή στην πόλη του καπνού, την μεγαλύτερη πόλη της Αιτωλοακαρνανίας. Η διαδρομή είναι επιλεγμένη από κομβικά σημεία ενδιαφέροντος της πόλης, διατρέχοντας κεντρι- κούς δρόμους και δημόσιους χώρους άξιους περιήγησης και ανακάλυψης, και προσφέρεται για όλες τις εποχές του χρόνου. Τουλάχιστον η κύρια διαδρομή είναι φιλική για άτομα με αναπηρία (ΑΜΕΑ), όσο η δομή των δημοσίων εγκαταστάσεων της πόλης το επιτρέπουν (προσεκτικά δια- μορφωμένοι πεζόδρομοι). Τόσο η μεγάλη όσο και η μικρότερη σε διάρκεια (κύρια) διαδρομή ξεκι- νούν από το Δημοτικό Πάρκο Αγρινίου, όπου υπάρχει μεγάλος χώρος στάθμευσης. Η πορεία από εκεί και πέρα είναι κυρίως κατηφορική, και επομένως προτείνεται για κάθε ηλικίας περιπατητή. Ό- πως αναφέρθηκε προσφέρεται για κάθε εποχή του χρόνου, παρόλο αυτά σκόπιμη θα ήταν η α- ποφυγή του καλοκαιριού, λόγω των υψηλών θερμοκρασιών και ποσοστών υγρασίας. Έχει γίνει μέριμνα ώστε ο περιπατητής μεταξύ των καπνικών βιομηχανιών και λοιπών σημείων ενδιαφέρο- ντος να διέρχεται από πεζοδρόμους και σημεία κοινωνικής συναναστροφής (καφετέριες κλπ.) στην περίπτωση ανάγκης για στάση. Αξίζει να αναφερθεί πως οι περισσότερες εκ των καπνικών βιομηχανιών παρά το αρχιτεκτονικό τους ενδιαφέρον είναι εγκαταλελειμμένες και η πρόσβαση στους προαύλιους χώρους αυτών, πόσο μάλλον στο εσωτερικό τους, είναι τουλάχιστον προβλη- ματική. Υπολογίζεται πως η μικρή (κύρια) διαδρομή διαρκεί 40 λεπτά περίπου ενώ η μεγάλη μία και μισή ώρα, χωρίς να προβλέπονται, στους χρόνους αυτούς, ενδιάμεσα σημεία στάσης. Η διαδρο- μή είναι κυκλική και ολοκληρώνεται πάλι στο Δημοτικό Πάρκο (αφετηρία) ύστερα από μία ελαφρά ανηφορική πορεία.

Παρατήρηση: Ο κάθε περιηγητής που επιλέγει να πραγματοποιήσει αυτή την διαδρομή έχει την αποκλειστική ευθύνη για την ασφάλειά του και την διατήρηση του απαραίτητου προσανατολισμού για την ολοκλήρωσή της. Οι οδηγίες είναι ενδεικτικές.

Μια περιήγηση στην πόλη του Αγρινίου θα εντυπωσιάσει τον επισκέπτη και θα αναδείξει τις ά- γνωστες ομορφιές του. Για να γνωρίσει κανείς καλύτερα την πόλη πρέπει να περπατήσει και στις γειτονιές και στις συνοικίες της.

Η πόλη άρχισε να αναπτύσσεται μετά τα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου αι. με την καλ- λιέργεια καπνού να έχει την τιμητική της θέση, χτίστηκαν πολλές αποθήκες και εργοστάσια επε- ξεργασίας καπνού, με κυριότερες από αυτές του Παπαστράτου, Παπαπέτρου, Παναγόπουλου. Οι καπναποθήκες που σώζονται σήμερα (Παπαστράτου και Παπαπέτρου) είναι κτήρια που έχουν αδιαμφισβήτητα αρχιτεκτονική, ιστορική και πολιτιστική αξία για την πόλη και είναι αδιάψευστοι μάρτυρες μιας “χαρισάμενης” κυριολεκτικά εποχής, τότε που η πόλη έσφυζε από ζωή χάρη στην καπνοπαραγωγή και στην καπνεργασία. Η αίσθηση μιας βιομηχανικής νοσταλγίας που κυριαρ- χεί τώρα προσθέτει ένα ακόμη κίνητρο για εξερεύνηση και φωτογραφίες.

Η σύγχρονη πόλη είναι μια «ζωντανή» πόλη με πολλές ενδιαφέρουσες βόλτες (πέρα από την προτεινόμενη), ενώ το Παπαστράτειο Δημοτικό Πάρκο αποτελεί χώρο αναψυχής για τους κατοί- κους και τους επισκέπτες. Την άνοιξη και το καλοκαίρι, φιλοξενεί πολλές πολιτιστικές, θεατρικές και μουσικές εκδηλώσεις. Επίσης αξίζει να επισκεφτεί κανείς την Παπαστράτειο Δημοτική Βιβλιο- θήκη, την Αίθουσα Τέχνης Καπράλου, το Αρχαιολογικό και το Λαογραφικό Μουσείο.