Μεγάλη σε μήκος ορεινή διαδρομή (83 χιλιόμετρα) με ποικιλία τοπίων και σημείων ενδιαφέροντος. Ο δρόμος στο μεγαλύτερο τμήμα του είναι ασφαλτόδρομος (διαφορετικής ποιότητας κατά τό- πους, από πολύ καλή έως κακή) ενώ το παρακλάδι της διαδρομής προς την Ι.Μ. Μακελαριάς (φτάνει σε υψόμετρο τα 1100 μέτρα) είναι χωματόδρομος σε αποδεκτή κατάσταση και βάτος από ένα μέσο όχημα σε φυσιολογικές συνθήκες. Επειδή η διαδρομή είναι ορεινή και παρουσιάζει αυτή την πολυμορφία και στα τοπία και στην ποιότητα του δρόμου προτείνεται να γίνεται κατά τη διάρ- κεια της καλοκαιρινής περιόδου όπου κατά τεκμήριο ο καιρός είναι καλός. Βεβαίως απαιτείται ο κατάλληλος εξοπλισμός ενώ, εκτός από την Χαλανδρίτσα, η διαδρομή δεν διαθέτει πρατήρια βεν- ζίνης και ΑΤΜ.

Η διαδρομή ξεκινά από την όμορφη κωμόπολη της Χαλανδρίτσας με τα παλαιά πέτρινα σπίτια και τη ρεματιά με τα πλατάνια και τα πολλά νερά. Στη συνέχεια περνά μέσα από το όμορφο χωριό Κα- ταρράκτη (Λιόπεσι), όπου ο ποταμός Πείρος δημιουργεί όντως έναν εντυπωσιακό καταρράκτη, και συνεχίζει διασχίζοντας τα όμορφα Νεζερά ή Νεζεροχώρια (Καλάνιστρα, Κάλανος, κλπ.) με τα ιδιαί- τερα πετρόκτιστα σπίτια. Λίγο μετά το Νέο Κομπιγάδι (κάτι λιγότερο από δύο χιλιόμετρα) στη δια- σταύρωση προς τον Μικρό και Μέγα Ποντιά στρίβουμε βόρεια για την Μονή Μακελαριάς. Μετά τον Μέγα Ποντιά υπάρχει η σχετική διασταύρωση προς τη Μονή από όπου ξεκινά ένας ορεινός χωματόδρομος που διέρχεται μέσα από ένα κατάφυτο τοπίο. Η άφιξη στη Μονή μόνον δέος δη- μιουργεί και από το ίδιο κτίσμα της Μονής που είναι σαν αετοφωλιά αλλά και από το μοναδικό και επιβλητικό τοπίο. Η επιστροφή γίνεται από τον ίδιο δρόμο αλλά στη συνέχεια κατευθυνόμαστε προς το Νεοχώρι και τα Φλάμπουρα με ανατολική – εν πολλοίς – πορεία.

Από τα Φλάμπουρα επιστρέφουμε με κυκλική πορεία και αφού επισκεφτούμε το Μάνεσι και το Με- τόχι, το οποίο είναι στα ριζά του όρους Καλλιφώνι και κάτω της Ι.Μ. Αγίου Νικολάου Βλασίας, επι- σκεπτόμαστε τα χωριά της Κάτω και Άνω Βλασίας με το ιδιαίτερο τοπίο τους και την εξαιρετική θέα προς στις κορφές του Ερύμανθου. Η διαδρομή ολοκληρώνεται με μετάβαση στον Μίχα και την Τσαπουρνιά.

Ως κύρια διαδρομή προτείνεται η διαδρομή: Τσαπουρνιά – Ι.Μ. Μακελαριάς, η οποία μπορεί να γίνει και με αυτό τον τρόπο, αφού η Τσαπουρνιά (Μίχας) είναι εύκολα προσβάσιμη από την Χα- λανδρίτσα.

Παρατήρηση: Ο κάθε περιηγητής που επιλέγει να πραγματοποιήσει αυτή την διαδρομή έχει την αποκλειστική ευθύνη για την ασφάλειά του και την διατήρηση του απαραίτητου προσανατολισμού για την ολοκλήρωσή της. Οι οδηγίες είναι ενδεικτικές.

Η Χαλανδρίτσα είναι χτισμένη σε υψόμετρο περίπου 350 μέτρων, στην πλαγιά ενός λόφου στους πρόποδες του Παναχαϊκού, και κοντά τόσο στην πεδιάδα των Φαρρών, βορειοανατολικά, όσο και του ορεινού όγκου του Ερυμάνθου, νότια και νοτιοδυτικά. Η Χαλανδρίτσα κατοικείται από την παλαιολιθική εποχή. Στην περιοχή βρέθηκαν λείψανα προϊστορικού οικισμού όπως και μυκηναϊ- κό νεκροταφείο, που πιστεύεται ότι ήταν το νεκροταφείο του οικισμού. Η ονομασία του οικισμού μας είναι άγνωστη καθώς δεν βρέθηκαν επιγραφές αλλά κεραμικά και λίθινα εργαλεία, που χρο- νολογούνται στον 11ο π.Χ. αιώνα. Όλα τα ευρήματα φυλάσσονται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Πάτρας, που εκθέτει αρχαιολογικά ευρήματα που ανακαλύφθηκαν στην ευρύτερη περιοχή της Αχαΐας.

Τα Νεζερά ή Νεζεροχώρια είναι ομάδα ιστορικών ορεινών χωριών στην Αχαΐα που βρίσκονται στις πλαγιές του Ερύμανθου και έναντι στους νότιους πρόποδες του Παναχαϊκού, στο σημείο που συναντιούνται τα δυο βουνά στην άνω κοιλάδα του ποταμού Πείρου. Τα Νεζεροχώρια είναι τα εξής, στο Παναχαϊκό: τα Δενδρά, ο Πλάτανος, ο Κάλανος, η Καλάνιστρα και το Νέο Κομπηγά- δι. Στον Ερύμανθο: τα Λακκώματα, οι Συκιές, η Ρίκαβα και η Χρυσοπηγή. Η ονομασία "Νεζερά" προέρχεται από την Σλαβική ομάδα των Εζεριτών που ήσαν Σλάβοι που κατέβηκαν από την πε- ριοχή του Βιστούλα και του Δουνάβεως, και εποίκησαν την περιοχή την περίοδο της Βυζαντινής

Αυτοκρατορίας στα τέλη του 8ου αιώνα μ.Χ . Η ονομασία διατηρείται και σήμερα. Με την ονομα- σία Νεζερά μερικές φορές αποκαλείται το χωριό Κάλανος. Στον Ερύμανθο πάνω σ' ένα σπήλαιο στον πυθμένα της κοιλάδας του ποταμού Πείρου βρίσκεται χτισμένη η Ι.Μ. Παναγίας Χρυσοπο- δαρίτισσας γνωστή και σαν Μονή Νεζερών. Πρόκειται για ένα από τα αρχαιότερα μοναστήρια της Αχαΐας, με άγνωστη ωστόσο την ακριβή ημερομηνία ίδρυσης του. Πιθανολογείται ότι κτίστηκε στα τέλη του 12ου αιώνα και ο πρώτος ναός λειτούργησε μέσα σε σπήλαιο με σταλαγμίτες, στα τοιχώματα του οποίου σώζονται αγιογραφίες. Πριν την ίδρυσή της, υπήρχαν ασκητήρια στην πε- ριοχή. Τοιχογραφίες του 15ου αιώνα που ανακαλύφθηκαν, καθώς και χειρόγραφο του 14ου αιώνα, ανάγουν την ίδρυσή της τουλάχιστον στους υστεροβυζαντινούς χρόνους και παλαιότερα.

Στην κορυφή ενός απόκρημνου γυμνού λόφου επάνω από τον ποταμό Σελινούντα, νότια του χω- ριού Λαπαναγοί Καλαβρύτων, δεσπόζει μία από τις παλαιότερες μονές της Πελοποννήσου, η Ιερά Μονή Μακελλαριάς. Είναι αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου και αρχικά ονομαζόταν Πα- ναγία Λιθαριώτισσα. Για την προέλευση της ονομασίας Μακελλαριά έχουν διατυπωθεί διάφορες απόψεις, με επικρατέστερη εκείνη που τη συνδέει με τη σφαγή (ιταλ. Macellio, μακελειό) των μο- ναχών και των κοσμικών που είχαν καταφύγει στους χώρους της μονής, την εποχή της κατάλη- ψης της περιοχής από τους Οθωμανούς, το 1458.

Ένα από τα ομορφότερα μέρη της ορεινής Αχαΐας που κεντρίζει το ενδιαφέρον των περιηγητών και των επισκεπτών είναι οι πανέμορφοι καταρράκτες του Αγίου Ταξιάρχη, στη Άνω Βλασία Κα- λαβρύτων Πρόκειται για τους καταρράκτες του ποταμού Σελινούντα που, σύμφωνα με τα όσα αναφέρει ο Παυσανίας, πηγάζουν από τον ποταμό Ερύμανθο και χύνεται στον Κορινθιακό. Οι καταρράκτες, (στην πραγματικότητα ένας διπλός καταρράκτης) βρίσκεται στο τέλος του φαραγ- γιού, όταν το ποτάμι μοιάζει να μπαίνει σε μία σπηλιά. Είναι το σημείο που ενώνονται τα νερά, πέ- φτοντας με ορμή σε μία λίμνη για να ενωθούν και πάλι με τον Σελινούντα, ενώ δίπλα από το όλο σκηνικό υπάρχει ένα μυστήριο σπήλαιο που σύμφωνα με ερευνητές έχει υπόγειες λίμνες και όσοι το έχουν επισκεφτεί μιλούν για φοβερές εικόνες που δύσκολα θα συναντήσει κανείς κάπου αλ- λού.